Hepsi Bu...

Her defasında bundan daha büyük bir acı çekemem derim
ve her seferinde ...
Tanrı beni böyle düşündüğüm için cezalandırıp,
daha büyük bir acı verir bana ….

Bir tek an bile sevmemiş gibi beni
Ruhunu ruhumdan çekip
Dipsiz kuyulara atarken…
Senden uzak olmak istiyorum deyip te
o korkunç o kapkara yalnızlığımla
baş başa bırakırken beni...

bu korkunç yalnızlık kızgın bir demir gibi ...
boğazımın bir yanından girip diğer yanından parçalayarak çıkarken.,
anlam veremezken olmayışına
sadece canını yaktığım içinmiydi gidişin
oysa benim canım ne çok yanmıştı,
senin gittiğin gibi gidememiştim hiç….

Ne çok söylemiştin...
Yalvarır gibi adeta.
Ellerimi bırakırsan düşerim
Uçurumun kenarında gibiyim,
Arkamdan çekildiğin an düşerim
Demiştin oysa….
Bıraktım ellerini

Düştün…
Acı çektin, kırıldın, üzüldün de
Bunun içinmi gittin???
Keşke böyle olsaydı
Sevmek bazen sevdiğinin verdiği acıyıda kabullenmek...dimi
Senden geliyorsa başım gözüm .,
üstüne demek değil midir ki?

Ama ikimizde biliyoruz dimi
Aslında neden gittiğimi…
Gittim mi.?
Evet gittim…
Yaktımmı canını
Çok…
Daha fazlası gelemez başıma heralde derken
Geldi …
Ölüm bir kez daha çaldı kapımı
En sevdiklerimden birini daha verdim toprağın koynuna
Sevdiklerimden biri daha gitmişti işte yitikler ülkesine
Ben o anda unutmuştum gidişini
Anlayamamışım bende olmadığımı
Sende olmadığımı
Sanmışım ki
Dünya yıkılsa
İki eli kanda olsa
Onca sevdiğim bu kadın
Hiç bişey yapamasa bile
Sesime dokunur

“güçlü ol ben buradayım “ der
sevgisini anlatmak için binlerce kelimeyi bir araya getiren
acıyı paylaşmak için
o en soğuk
o en acı
iki kelimeyi
“BAŞIN SAĞOLSUN” u
bir araya getiripte diyemezmiydi sevdiğinin kulağına
bilmezmi ki,
ölüm ne kadar yaralar sevdiğini
bu kadar uzak
bu kadar buzdan bir duvar gibi nasıl durabilir ki,
sevdiği adamın acısı karşısında
bunca büyük yanılma olurmu
olurmuş…

ne sen sevdiğim o kadın
ne ben sevdiğin o adam değiliz artık
geriye dönüp baktığımda
aslında ”biz” hiç olmamışızın ızdırabı yüreğimi sıkıştıran
hepsi bu…


Burçin TarKaN ŞENGöNüL ....1999